In the tapestry of life, moments of profound beauty and irreplaceable significance are woven into our collective consciousness. One such indelible moment captured the hearts and minds of a generation with the poignant refrain: “Dit beleef je nooit meer.” (“You’ll never experience this again.”)

In the tapestry of life, moments of profound beauty and irreplaceable significance are woven into our collective consciousness. One such indelible moment captured the hearts and minds of a generation with the poignant refrain: “Dit beleef je nooit meer.” (“You’ll never experience this again.”) As the curtain fell on the final performance of Andrew Lloyd Webber’s iconic musical, “Sunset Boulevard,” a wave of bittersweet nostalgia washed over the audience. The haunting aria, sung by the aging Norma Desmond, became an elegy to the ephemeral nature of stardom and the relentless passage of time. Norma, a faded movie star clinging to the vestiges of her former glory, realizes the inexorable truth: her time in the limelight has come to an end. With each note, she laments the realization that the incandescent moments that once defined her life will never again be hers. The phrase “Dit beleef je nooit meer” carries an almost unbearable weight, reminding us of the fleeting nature of human experience. It is a stark acknowledgment that even the most treasured moments will fade into memory and eventually be lost to the sands of time. Yet, within this melancholy lies a glimmer of hope. By acknowledging the transience of our existence, we are compelled to cherish each moment as if it were our last. “Dit beleef je nooit meer” becomes an imperative to live fully, to embrace the present, and to create memories that will sustain us long after the curtain has closed. The legacy of “Dit beleef je nooit meer” transcends the confines of the theater. It has become a universal anthem for bittersweet farewells, marking the end of chapters in our own lives. It is a reminder to pause, to reflect, and to appreciate the fleeting beauty that surrounds us before it vanishes into the past. And so, as the echoes of Norma Desmond’s plaintive cry fade into the ether, we carry the wisdom of “Dit beleef je nooit meer” with us. It is a reminder to savor every precious moment, knowing that it is a treasure that will never be ours again.In Groningen vond gisteren een concert plaats in de nieuwe tunnelbak van de zuidelijke ringweg. Omwonenden kregen hier gratis toegang tot als compensatie voor de overlast van de werkzaamheden.In Groningen vond gisteren een concert plaats in de nieuwe tunnelbak van de zuidelijke ringweg. Omwonenden kregen hier gratis toegang tot als compensatie voor de overlast van de werkzaamheden. Volgens Peter Kleine Schaars, de dirigent, was dit een unieke ervaring. Hij had nog nooit zo’n optreden meegemaakt. De tunnel herbergde zo’n duizend stoelen voor het publiek. Klarinettiste Nienke Vrolijk vond het vreemd om via een pendeldienst naar de artiesteningang te worden gebracht. Kleine Schaars merkte op dat ze na het concert aan anderen konden vertellen dat ze ooit op die plek muziek speelden. De bewoners genoten van het concert. Een buurtbewoner zei: “Nu liepen we de polonaise, straks staan we hier misschien in de file. Maar dit is veel leuker.”‘Uit die oude doos halen we geen enkel voordeel’ De tijd vliegt. Zaterdagavond was het weer tijd voor de jaarlijkse reünie van de klas van ’83 van het ‘t Rijks. Zoals altijd georganiseerd door ‘onze’ Corry. We waren met 20 man bij Corry thuis, maar helaas waren er ook nog eens 25 afmeldingen, waarvan de helft om gezondheidsredenen. Het werd weer een gezellige avond met veel herinneringen ophalen en bijpraten. In onze tijd was er geen mobiele telefoon, internet of social media. We moesten het hebben van onze vaste telefoon, de brievenbus en elkaar echt zien. Als je een afspraak had, dan was dat een afspraak. Je hoefde geen rekening te houden met eventuele files of het weer. Je wist zeker dat je elkaar op die plek en tijd zou zien. Tegenwoordig is dat wel anders. Alles kan afgezegd worden, zelfs nog op het laatste moment. Afspraken worden steeds vaker via WhatsApp gemaakt en dat vind ik persoonlijk jammer. Maar goed, de reünie was weer een groot succes. Er werden weer veel herinneringen opgehaald en er werd weer veel gelachen. Het was weer een avond om nooit te vergeten. Jammer dat er toch weer veel mensen niet konden komen. Volgend jaar is het weer. Dan hopen we dat er weer meer mensen kunnen komen.