In de verhitte atmosfeer van de halve finale van het EK voetbal tussen Oranje en Engeland, hield een natie de adem in en haar plasje op. Als de bal heen en weer vloog, het publiek brulde en de spanning ondraaglijk werd, voelden velen de onvermijdelijke drang om het toilet te bezoeken. Maar de opwinding was te groot, de inzet te hoog. Toen de minuten verstreken en de strafschoppen naderden, werd de behoefte bijna ondraaglijk. Blazen werden ingehouden, spieren werden aangespannen, en de toiletten langs de straten bleven leeg. Met elke penalty die werd genomen, groeide de spanning. Iedereen was gefocust op het veld, te bang om iets te missen. Het lot van de natie hing in de lucht, vastgehouden in de blazen van haar burgers. Toen de laatste strafschop werd gescoord en het gejuich door het land heen galmde, kon de collectieve opluchting eindelijk worden losgelaten. De toiletten werden in één oogwenk overspoeld door een vloedgolf aan opgehouden plasjes. Het was een moment van euforie en verlossing, waarin de natie besefte dat ze niet alleen de wedstrijd had doorstaan, maar ook de meest urgente biologische behoefte.Paragraaf 1:
Paragraaf 1: Op alle speeldagen van het Nederlands elftal tijdens het EK was er een opvallende toename in het drinkwaterverbruik tijdens de rustpauzes. Paragraaf 2: Tijdens de wedstrijd tegen Polen in de groepsfase daalde het verbruik in de eerste helft met 20%, maar steeg het kortstondig in de rust. Een soortgelijk patroon was waarneembaar in de wedstrijd tegen Roemenië. Paragraaf 3: In de kwartfinale tegen Turkije was er een daling van 25% in de vraag naar drinkwater net voor de start van de wedstrijd. Paragraaf 4: Volgens de woordvoerder van Vitens, een Nederlandse waterleidingmaatschappij, is er altijd een “plaspauze-piek” wanneer het Nederlands elftal speelt op een eindtoernooi, ongeacht dag of tijd.
Vol verwachting en met volle blazen zitten de Oranjefans klaar voor de halve finale vanavond tegen Engeland. Na het glorieuze optreden van het Nederlands elftal in de vorige wedstrijd, is de spanning om te snijden. De supporters verzamelen zich in huiskamers, kroegen en op pleinen door het hele land, allemaal met de hoop dat Nederland de finale bereikt. Maar één ding is zeker: niemand wil zijn plaats verlaten om naar het toilet te gaan tijdens deze cruciale wedstrijd. “Het is ondenkbaar om zelfs maar een seconde van de wedstrijd te missen”, zegt Kees, een fervente Oranjefan. “Ik ga al uren niet meer naar de wc en dat gaat ook wel even lukken.” Ook Marieke, die in een druk café zit, houdt haar plasje op. “Ik heb gewoon geen zin om al die mensen voor te zijn om naar de wc te gaan”, zegt ze. “Bovendien weet ik zeker dat ik het hele café mee zou slepen als ik opsta.” De toeschouwers laten zich niet afleiden door hun volle blazen en scanderen luidkeels hun aanmoedigingen. Het is een teken van de vastberadenheid van de Oranjefans om hun team naar de overwinning te schreeuwen, urineus ongemak ten spijt.
