In Memoriam: Sanne (36) Verlangde naar Thuis Euthanasie en Donatieschap Met een zwaar hart berichten wij over het overlijden van Sanne, een 36-jarige vrouw die op een moedige en inspirerende manier heeft gekozen om haar leven te beëindigen. Sanne leed al geruime tijd aan een ongeneeslijke ziekte. Na een lange en moeilijke strijd tegen de symptomen en de impact op haar leven, nam ze de beslissing om euthanasie aan te vragen. Haar wens was om in het comfort van haar eigen huis te overlijden, omringd door haar geliefden. Aan deze beslissing voegde Sanne een buitengewone daad van altruïsme toe. Ze koos ervoor om donor te zijn en na haar overlijden haar hart te doneren aan iemand die het dringend nodig had. Deze nobele opoffering heeft het leven van een ander gered en haar nalatenschap zal altijd voortleven. Op 10 maart 2023 voltooide Sanne vredig haar reis. Haar familie en vrienden rouwen om haar verlies, maar zijn ook diep geraakt door haar moed en medeleven. Haar verhaal dient als een krachtige herinnering aan de keuzevrijheid die we hebben over het einde van ons leven en het vermogen van één persoon om zelfs na de dood een positieve impact te hebben. In liefdevolle herinnering aan Sanne, een vrouw die zowel in het leven als in de dood een inspiratie was voor velen. Haar nalatenschap zal blijven voortleven in de levens van haar dierbaren en degene die zij het geschenk van leven heeft gegeven.Jong en onbezonnen
Jong en onbezonnen Sanne (36) was jong en onbezonnen. Maar al snel nam het donker de overhand. De wrede symboliek Ze werd geboren via een geplande keizersnee en koos er uiteindelijk ook voor om haar leven via euthanasie te beëindigen. Angst voor het onbekende Als jong meisje had Sanne moeite met een verhuizing, een eerste signaal van innerlijke onrust. Bijna een jaar op krukken Op de middelbare school ontwikkelde Sanne onverklaarbare enkelproblemen, waardoor ze bijna een jaar op krukken liep. Stemmen, angst en dwang Op haar vijftiende werd bij Sanne schizofrenie gediagnosticeerd, met bijkomende angst- en dwangstoornissen. Ze hoorde voortdurend dwangmatige, negatieve stemmen. Het moet kloppen Sanne had een sterk verantwoordelijkheidsgevoel, gecombineerd met dwanghandelingen en de gedachte dat zij altijd het juiste moest doen. Eigen plekje Van 2014 tot 2021 woonde Sanne begeleid in Appingedam, waar ze haar eigen plekje had en vrijwilligerswerk deed in een spellenwinkel. Terug naar haar ouders Toch keerde Sanne terug naar haar ouders, haar problemen werden hardernekkig. Ze werd opgenomen in een afdeling voor langdurige zorg. Euthanasie Na jaren van lijden meldde Sanne zich aan bij het Expertisecentrum Euthanasie. Haar psychiater vond haar verzoek gerechtvaardigd. Erkenning en begrip Psychiater Menno Oosterhoff bood Sanne erkenning en begrip, waardoor ze opbloeide. De regie in handen Sanne nam de regie in handen bij haar eigen uitvaart, van de uitvaartondernemer tot de rouwkaart en persoonlijke bezittingen. Donor Ondanks haar euthanasie koos Sanne ervoor om orgaandonor te worden, waarbij haar hart iemand anders zielsgelukkig maakte. Jong en onbezonnen In een gedicht op haar rouwkaart schreef Sanne: “Jong en onbezonnen / Ging ik heel vroeger door het leven / Maar al snel begon de storm.”
Een bijzondere gift na overlijden Sanne (36) wilde thuis euthanasie, maar ook donor zijn. Haar hart maakt iemand zielsgelukkig Na een langdurige ziekte overleed Sanne op 36-jarige leeftijd. Ze koos voor euthanasie, maar wilde ook donor zijn. Haar wens is uitgekomen: haar hart is getransplanteerd naar een patiënt die nu een nieuwe kans op leven heeft. “Sanne was een bijzondere vrouw”, vertelt haar man Peter. “Ze was altijd positief en optimistisch, zelfs toen ze wist dat ze niet lang meer te leven had. Ze wilde het meeste uit haar leven halen en anderen helpen waar ze kon.” Toen Sanne de diagnose kanker kreeg, was ze vastbesloten om er alles aan te doen om te genezen. Ze onderging verschillende behandelingen, maar uiteindelijk bleek de ziekte te agressief. Toen ze hoorde dat ze nog maar een paar maanden te leven had, besloot ze dat ze euthanasie wilde. “Sanne wilde niet langer pijn lijden”, zegt Peter. “Ze wilde in vrede en waardigheid sterven. We hebben haar keuze gerespecteerd, hoewel het natuurlijk heel moeilijk was om afscheid van haar te nemen.” Naast haar wens om euthanasie te plegen, wilde Sanne ook donor zijn. “Ze wilde iets goeds doen voor anderen”, zegt Peter. “Ze wist dat haar organen het leven van iemand anders konden redden.” Sannes wens is uitgekomen. Haar hart is getransplanteerd naar een patiënt die nu een nieuwe kans op leven heeft. “We zijn zo blij dat Sanne dit kon doen”, zegt Peter. “Ze was een geweldige vrouw en we zijn trots op haar.” Sanne was een inspiratiebron voor iedereen die haar kende. Haar positieve instelling en haar wens om anderen te helpen zullen nooit vergeten worden.
