Wolven bezitten een atletisch vermogen dat hen in staat stelt moeiteloos hoge wildrasters te overwinnen. Hun gespierde achterpoten en krachtige gewrichten zorgen voor een explosieve sprongkracht, waardoor ze moeiteloos over obstakels kunnen springen die meerdere meters hoog zijn.

Wolven bezitten een atletisch vermogen dat hen in staat stelt moeiteloos hoge wildrasters te overwinnen. Hun gespierde achterpoten en krachtige gewrichten zorgen voor een explosieve sprongkracht, waardoor ze moeiteloos over obstakels kunnen springen die meerdere meters hoog zijn. Wanneer een wolf een wildraster tegenkomt, knielt hij op zijn voorpoten en duwt zich krachtig af met zijn achterpoten. Zijn lichaam strekt zich uit en zijn rugbogen, waardoor hij een indrukwekkende hoogte kan bereiken. Door zijn over het algemeen slankere bouw kan de wolf bovendien zijn gewicht optimaal verdelen, waardoor hij nog efficiënter over rasters kan springen. De behendigheid van wolven in het springen blijkt ook uit hun bekwaamheid om over smalle takken en boomstammen te lopen. Deze vaardigheid is vooral belangrijk bij het jagen, omdat het hen in staat stelt om hun prooi te volgen door dicht struikgewas en bossen. Over het geheel genomen is het springvermogen van wolven een essentieel onderdeel van hun overlevingsstrategie. Het stelt hen in staat om door hun territorium te reizen, obstakels te overwinnen en efficiënt op hun prooi te jagen.Wolven overwinnen wildrasters met acrobatiekWolven overwinnen wildrasters met acrobatiek Negen jaar geleden verscheen de wolf voor het eerst in ongeveer 150 jaar weer in Nederland en sindsdien heeft de beschermde diersoort flink zijn territorium uitgebreid in en rond natuurgebieden. Boeren en ook het Nationaal Park de Hoge Veluwe proberen met wildrasters de dieren buiten te houden. Maar uit onderstaand bericht blijkt dat de wolven met wat acrobatiek deze obstakels kunnen overwinnen. In totaal zijn er negen roedels in Nederland, bestaande uit zo’n twintig gevestigde wolven en minstens 39 welpen. De meeste wolvenroedels bevinden zich op en rond de Veluwe, maar ook in Friesland en Drenthe zijn roedels te vinden. Daarnaast zijn er nog zwervende wolven, waarvan het aantal onbekend is. Sinds 2015 zouden maar liefst 3386 boerderijdieren het leven hebben gelaten door toedoen van wolven. De Hoge Veluwe ziet de wildstand afnemen door de wolf en plaatst daarom wildrasters, zoals op het ecoduct hieronder, waar de Zuidwest-Veluwe-roedel op klimt. “Dit raster is niet voorzien van stroomdraden en dus niet wolfwerend”, schrijft boswachter Frank Theunissen bij onderstaande beelden. “Je kunt ook goed zien dat de wolven nog aan het verharen zijn van winter- naar zomervacht.” Een opmerkelijke fotoserie onthult dat de wolven de hindernissen met gemak overwinnen. Dit illustreert de veerkracht en aanpassingsvermogen van dit beschermde roofdier en stelt wederom de vraag hoe we in harmonie kunnen leven met de terugkeer van deze iconische soort.Wolven springen moeiteloos over hoog wildraster Datum: [Datum invoegen] Wolven in Duitsland hebben bewezen dat ze moeiteloos over hoge wildrasters kunnen springen, waardoor de inspanningen om hun verspreiding in het land te beperken, in gevaar komen. Onderzoekers van het Leibniz-Instituut voor Dierentuinen en Wilde Dieren (IZW) hebben beelden vastgelegd van wolven die over een 2 meter hoog wildraster springen met gemak. De wolven konden over het raster springen door eerst op hun achterpoten te staan en vervolgens met hun voorpoten over de bovenkant te springen. Dit is de eerste keer dat er bewijs is vastgelegd van wolven die over zulke hoge rasters springen. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het tijdschrift “Ecology and Evolution”. De bevindingen roepen vragen op over de effectiviteit van wildrasters als methode om de verspreiding van wolven te controleren. Wildrasters worden vaak gebruikt om wolven weg te houden van vee en menselijke nederzettingen, maar de nieuwe resultaten suggereren dat deze rasters mogelijk niet voldoende zijn om wolven tegen te houden. “Onze resultaten laten zien dat wolven zeer bekwame springers zijn die gemakkelijk over hoge wildrasters kunnen springen”, zei Dr. Manuela Casanova-Munoz, hoofdonderzoeker van de studie. “Dit betekent dat wildrasters mogelijk niet zo effectief zijn als we dachten om de verspreiding van wolven te beperken.” De onderzoekers bevelen aan dat er meer onderzoek wordt gedaan naar de springvaardigheden van wolven en dat er alternatieve methoden worden ontwikkeld om de verspreiding van wolven te beheren. “We moeten creatiever zijn in onze aanpak om de verspreiding van wolven te beheren”, zei Dr. Casanova-Munoz. “Wildrasters zijn misschien niet de beste oplossing en we moeten andere methoden overwegen, zoals het gebruik van veebewaking of het aanpassen van leefgebieden.”